Σκέψεις για μιά Πανσέληνο παρέα με τον Καβάφη

Συνήθως,τις μέρες μιας Πανσελήνου, έρχονται στην επιφάνεια θέματα που δεν έχουμε ακόμη καταφέρει να επιλύσουμε.

Θέματα που καλούμαστε να επεξεργασθούμε και εμπόδια που πρέπει να υπερβούμε.
Αυτή είναι και η ουσία σε κάθε Πανσέληνο.

Η ποίηση του Καβάφη μας προσφέρει μιά χρήσιμη πηγή έμπνευσης γιατί έχει
ένα βαθύ εσωτερικό περιεχόμενο με πολλά συμβολικά και αλληγορικά στοιχεία.

Εάν διαβάσει κανείς την Ιθάκη συνειδητοποιεί ότι η Ιθάκη είναι ο στόχος, το τέρμα και το έπαθλο του μεγάλου δρόμου, του γήινου κύκλου της ζωής μας, η οποία είναι γεμάτη απρόοπτα και περιπέτειες.

Αυτός ο στόχος αποτελεί την επίτευξη του Βόρειου Δεσμού της Σελήνης-ψυχής και την σύζευξη του με τις εμπειρίες του Νότιου Δεσμού-παρελθούσες εμπειρίες μέσα από τις δυσκολίες της ζωής.

Σαν βγείς στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Σε αυτήν την πορεία, στο τέρμα της οποίας βρίσκεται η κατάκτηση ενός στόχου, ο πραγματικός στόχος είναι ο ίδιος ο εαυτός μας.

Αυτός είναι και ο δυσκολότερος στόχος, που μπορεί να θέσει ο άνθρωπος,όσα εξωτερικά εμπόδια και άν συναντήσει!

Αυτά είναι η προβολή και αντανάκλαση των δυσκολιών που έχει συσσωρεύσει ο ίδιος μέσα του.

Οι δυσκολίες που συναντάει στην πορεία της ζωής του παρουσιάζονται επειδή τις έχει γεννήσει και θρέψει μέσα στον εσώτερον εαυτόν του.
Αυτές είναι που πρέπει να ξεπεράσει για να φθάσει στην Ιθάκη του.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρείς, άν μένει η σκέψη σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, άν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου!

Επομένως, τις φοβίες σου εσύ τις γεννάς και εσύ τις θρέφεις.
Και μόνο εσύ μπορείς να τις εξαφανίσεις.

Τα τέρατα που ζουν μέσα σου είναι δημιουργήματα σου και είναι στο χέρι σου να τα καταστρέψεις.

Αυτά που δεν λες, αυτά που δεν ζείς, αυτά που δεν θες να παραδεχθείς ούτε στον εαυτό σου, τα απωθημένα και τα καταπιεσμένα σου ένστικτα, είναι αυτά που θα έρθουν μιά μέρα να σε εκδικηθούν και να σε πνίξουν!
Μιά μέρα με Πανσέληνο, με έκλειψη Σελήνης!

Μην καταπιέζεις τον εαυτό σου με άχρηστες φαντασιώσεις και αδιέξοδα,εκεί που δεν υπάρχουν.

Ζήσε την ζωή σου ελεύθερος χωρίς προσκολλήσεις και προκαταλήψεις, όμως χωρίς να την ντροπιάζεις και νε την ευτελίζεις.

Οι άνθρωποι που έχεις δίπλα σου να είναι λίγοι και καλοί.

Μην αναλώνεσαι με ανθρώπους που σε κάνουν να νοιώθεις άσχημα, που προσπαθούν να σε μειώνουν,που δεν θέλουν το καλό σου,που δεν ξέρουν να δίνουν και είναι καιροσκόποι.

Μην σπαταλάς την ζωή σου μέσα στην πολλή συνάφεια του κόσμου!

Ο Έρωτας, ο πόθος και η αγάπη είναι οι κινητήριες δυνάμεις για την εξέλιξη του ανθρώπου.
Κάποιοι τις κατέστησαν ντροπή και αμαρτία για κυριαρχικούς και ιδιοτελείς σκοπούς.
Στις μέρες μας διώκονται κιόλας με ύπουλο τρόπο.

Απόλαυσε τες ακολουθώντας την καρδιά σου, ζήσε την ζωή χωρίς βέβαια να ξεχνάς το Ελληνικό φιλοσοφικό μέτρο ώστε να μην υπερβάλλεις.

Ο Έρωτας θα είναι πάντα βασιλιάς σαν τον Ήλιο!
Πάντα θα λάμπει! Και πάντα θα εξελίσσει την ψυχή!

Έρωτας δεν είναι μόνο ό,τι εκπληρώθηκε, αλλά και αυτό που έμεινε μέσα μας ανεκπλήρωτο.
Αυτό δεν πεθαίνει, παραμένει ιδεατό και οι ιδέες δεν πεθαίνουν. Όταν βρουν ευκαιρία τότε υλοποιούνται.

Δεν έχουν σημασία μόνον αυτά που ζήσαμε.
Ίσως μεγαλύτερη σημασία έχουν αυτά που δεν ζήσαμε.

Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες, όλα τα "σ αγαπώ" που δεν τολμήσαμε και που τσιγκουνευτήκαμε να πούμε, όλα τα σώματα που αγγίξαμε μόνο νοητά, όλα τα χείλη που ονειρευτήκαμε αλλά φοβηθήκαμε να τα φιλήσουμε.

Ίσως η αγωγή μας, τα όχι, τα πρέπει και ο χαρακτήρας μας όρισαν αυτό που είμαστε και δεν χαρήκαμε πολλές πλευρές της ζωής!

Τέλος, ο άνθρωπος οφείλει να συμβιβάζεται με τον κύκλο της γήινης ζωής και του θανάτου, που αποτελεί μια αλληλουχία εξέλιξης.

Ο θάνατος στην ουσία δεν υπάρχει, είναι μια αλλαγή επιπέδου συνείδησης, μιά μεταμόρφωση της ψυχής στην πορεία προς την εξέλιξη της.

Η απώλεια αγαπημένων προσώπων ή και αντικειμένων δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Η ζωή κατά τον Πλάτωνα για να είναι ήρεμη και ευτυχής θα πρέπει να αποτελεί μιά μελέτη και παιδεία θανάτου.

Θάνατος είναι όλα τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε στην ζωή μας.

Η γνώση, η θεραπεία των ατελειών μας και η εμπειρία που θα αποκομίσουμε μας καθιστά πνευματικά και ψυχικά πλουσιότερους και σοφότερους.

Αυτή είναι η εσωτερική περιουσία μας και κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει!
Θα μας συνοδεύει για πάντα, όπου κι άν είμαστε!